Minipolotoernooi 2024 Hofbad
Op zondag 21 april is er weer een Minipolotoernooi.
Het toernooi wordt gehouden in zwembad het Hofbad. vanaf 13:30 tot 15:30.
Een keertje op proef mee doen(ook als je geen lid bent) is mogelijk, Alle kinderen met één zwemdiploma tot 12 jaar zijn welkom.
Intresse? Vragen? Aanmelden? Mail gerust naar minipolo@hzzian.nl
Drietal aan de waterpolo
De ‘Molenkampjes’ zijn volwassen geworden
In Nederland zien jaarlijks zo’n 20 drielingen het levenslicht. Daarom was de geboorte van Rody, Ruby en Jesco Molenkamp in 1999 groot nieuws. Inmiddels zijn de ‘Molenkampjes’ volwassen maar nog steeds onafscheidelijk. Zo spelen ze alle drie bij Waterpolo Den Haag en volgen elkaars sportieve verrichtingen op de voet.
Moeder Sandra weet het nog precies. „Een, twee, drie, vier, vijf, zes handjes. Zo telde de gynaecoloog en we wisten niet wat we hoorden. Dat we op een tweeling konden rekenen was bekend, maar dat Ed en ik ineens ouders van drie kinderen zouden worden, was op z’n zachtst gezegd even wennen.” Op 22 februari 1999 diende het drietal zich aan stroopten hun ouders de mouwen op. „Vanaf de geboorte hielden voor alles een strak schema aan en met hulp van familie en anderen konden we het net aan redden.” Hoewel er nu veel losser met elkaar wordt omgegaan, zijn er binnen het gezin nog steeds restanten van dat regime merkbaar. „Zo komen we wekelijks bij elkaar en gingen we tot voor kort met z’n allen op vakantie naar Oostenrijk of de Kaag. Maar ze zijn en blijven onafscheidelijk” vertelt Sandra.
„De ontwikkeling ging gelijk op. Dezelfde lagere school, tegelijk leren fietsen, hetzelfde voortgezet onderwijs en de broers werken als elektromonteur bij hetzelfde installatiebedrijf” somt Sandra op. „Ruby is gediplomeerd kleermaakster maar heeft in de kinderopvang bij het Haagse kinderdagverblijf MiCasa haar bestemming gevonden.” Dat ze alle drie aan waterpolo zijn verslingerd is niet vreemd. Sandra haalde als jonge wedstrijdzwemster van het Haagse ZIAN meerdere malen de kolommen van deze krant, vader Ed speelde eredivisiepolo en is al tientallen jaren een vaste kracht van het Zoetermeerse WVZ. „Als kind gingen we vaak naar een wedstrijd van Ed kijken. In de pauze lagen we dan met een balletje in het water, dus waterpolo werd al snel een vaste waarde in ons leven” blikt Rody terug. Terwijl Ruby vanaf haar kindertijd de van haar moeder geërfde wedstrijdkwaliteiten verder ontwikkelde, speelden de jongens op hun achtste bij WVZ de eerste potjes waterpolo. „ Als jochies wisten we al snel dat we dit wilden blijven doen. En we vinden het nog steeds een geweldige sport. Toen we door Den Haag werden gevraagd was dat een pracht kans om hoger te kunnen spelen” meldt Jesco.
Rody: „We maakten een droomstart, want we werden met de jeugd tweede van Nederland.” Het duo werd in het tweede team zeer gewaardeerd, waarbij Rody met invalbeurten in het eerste eredivisie ervaring opdeed. „Spelen tegen de nationale polotop is heel bijzonder” vindt hij. Inmiddels spelen de ‘Ooievaars’ eersteklasse en behoren de broers tot de kern van de Haagse hoofdmacht. „Daar zijn de niveauverschillen gelukkig minder groot en dat is veel prettiger” vindt Rody. Dat de broers elkaar in het water haast blindelings weten te vinden wekte aanvankelijk verbazing. Jesco: „Nu viel dat ineens op maar we behoren nu eenmaal tot een drie-eenheid, dus voor ons niets bijzonders.” Ruby stapte het tweede dames team binnen. „Een onwijs leuke groep meiden die nu m’n vriendinnen zijn.” Ze valt ook wel eens in bij het eerste. „Dat is kwa spel uitdagender maar in het tweede is het vooral lekker bezig zijn en leuk spelen” bekent ze. Als het maar even kan bezoeken broers en zus elkaars wedstrijden. Sandra: „Ed en ik zijn er ook graag bij, dus dat is in het weekeinde nog wel eens racen van bad naar bad. Maar dat hebben we graag voor elkaar over.” Voor de drie wekelijkse trainingen legt het drietal de afstand Zoetermeer-Den Haag -hoe kan het ook anders- gezamenlijk af. Rody en Jesco rijden samen terug naar huis, hun zus reist dan mee met vriend en topscorer van heren 1, Tim van der Bend. Ruby lachend: „Ook heel gezellig hoor.”
Maurice op Reis
Maurice van den Berge gaat geen uitdaging uit de weg Van Himalaya tot bed and breakfast
Hij heeft een kast vol medailles, bedwong zwemmend Het Kanaal, beklom een acht kilometer hoge berg in de Himalaya en speelde op het hoogste niveau waterpolo bij HZZIAN. Binnenkort vertrekt hij met echtgenote Ien naar Frankrijk om daar een bed en breakfast te exploiteren, maar eerst nog even een ereronde met zijn polovrienden van de voormalige Haagse hoofdklasser.
Wie het tegen de mannenploeg van Waterpolo Den Haag 4 moet opnemen is nog niet jarig. Het team is namelijk samengesteld uit een generatie ervaren hoofdklassers met twee Europacuptoernooien op de cv. De vriendenploeg maakt van iedere wedstrijd een galavoorstelling waterpolo. Zo begon tegenstander D’Elft onlangs aan een kansloze missie in het Hofbad: 21-5 voor de ‘Ooievaars’. „Aan verliezen denken we niet, een gelijkspel kan nog net. We spelen nu reserve tweedeklasse en willen dat graag zo houden. Vorig jaar lieten de jongens een promotie zitten, anders moesten ze weer het hele land door. En dat is ook weer niet de bedoeling” vertelt Van den Berge. De linkshandige schutter voelt zich na jaren weer helemaal thuis bij de mannen met wie hij door dik en dun indrukwekkende poloavonturen beleefde. „Dat ik gevraagd werd om dit seizoen weer met deze gasten mee te spelen is een buitenkansje. Zo kan ik, voor ons definitief vertrek naar Frankrijk, het gevoel van saamhorigheid herbeleven én nog even lekker ballen. Dat kan dan nog mooi bij alle goede herinneringen die ik meeneem wanneer we naar de Creuze verkassen.”
In de Mazda-showroom van Van den Berge in de Haagse Balistraat hangen kinderfoto’s van de dochters Maud en Renée. „De meiden zijn inmiddels 23 en 20 en zelfstandig. We hebben dus de handen vrij om een andere koers te gaan varen. De autohandel is niet meer wat het geweest is en ik heb er geen moeite om het bedrijf na 33 jaar los te laten. Ien is zelfstandig interieurontwerpster en is ook klaar voor een nieuwe uitdaging. We zijn beiden 53 en dat is een leeftijd waarop je nog een radicale switch richting de toekomst kunt maken. En dat hebben we gedaan.” Lang heeft het stel niet nagedacht over het besluit tot emigratie. „We brachten al vijftien jaar onze vakanties door in het hotelletje in Moutier Malcard, driehonderd kilometer ten zuiden van Parijs. Toen de eigenaar ons dit jaar vertelde te willen stoppen, begonnen in onze hoofden de radertjes te draaien en waren we samen er snel uit. Dus zijn we straks volgens de Franse wetgeving petites entrepreneurs.”
„Maar eerst ons huis in Honselersdijk verkopen, de zaken netjes afronden en het poloseizoen met de jongens afmaken” haast de voormalig zwemkampioen te zeggen. Naast zijn Ien en hond Pluk reizen straks ook alle sportieve herinneringen mee naar Frankrijk. Zoals die van de beklimming van de ‘Makalu 2’ in de Himalaya en bergen in Iran en Ecuador. En vooral ook van de vele zwemsuccessen met HZZIAN -waaronder deelname aan twee Europese jeugdkampioenschappen- en de avonturen met de Haagse polo-elite. En vergeet de gezwommen oversteek Capri-Napels en zijn 47-kilometer lange Kanaaltocht uit 2013 niet. „Die sponsortocht van 42 kilometer bracht elf mille voor de actie ‘Spieren voor spieren’ op” vermeldt de Hagenaar met gepaste trots. Toen Maurice in het donker bij Cap Gris Nez aan wal klom werd hij opgewacht door z’n polomaten Tom van Nieuw Amerongen en Stefan Derwig. „Een absolute verrassing. Die kerels waren in het zoeklicht van m’n volgboot langs
de rotsen naar beneden geklauterd. Toen ik met die boot naar Engeland terugkeerde moesten ze in het donker hun glibberige weg terug naar boven zien te vinden. Maar ook dat avontuur liep goed af” geeft de optimistische Van den Berge als uitsmijter mee.
De vrouwen door de jaren heen, 111 jarig Jubileum
De Haagse vrouwen namen in mei 2022 een vergelijkbaar besluit als de mannen. Met een afgtekende 6-0 zege op MNC pakten de meiden het kampioenschap in 1B. Vanaf de openingstreffer van Irene de Vreede tot aan het laatste doelpunt van Nikita Toet dwongen de ‘Ooievaars’ de bezoeksters van het Hofbad in het defensief en werden onbereikbaar voor de concurrentie. „Een hartstikke mooi resultaat. Maar omdat de basis te smal is zien we af van promotie” stelde coach Anton Heiden namens het team. De selectie uit 2022 bestaat uit de opvolgsters van de ploeg die een decennium eerder tussen hoofd- en eersteklasse pendelden. De zussen Olsthoorn, Sandra Thijsse, Femke Tamminga, Jimke van Iersel, Linda van der Spek, Malou van Duinen, Erica de Jong, Francine van Trierum-Lankhuijzen, Irene de Vreede en Mandy van Eijk zijn de voornaamste vertegenwoordigers van een pologeneratie die het Haagse vrouwenpolo destijds nadrukkelijk op de kaart zetten. Om meer trainingen mogelijk te maken organiseerden de dames een bijzonder evenement: in 2009 werd door hen in het Leidschendamse restaurant ‘De Haard’ een stijlvol sponsordiner verzorgd.
De voormalige hoofdklassers (de broers Alan en Arjen de Nooijer werden halverwege het eerste decennium van de nieuwe eeuw opgevolgd door Jeroen Wasserval) bleven in mei 2011 eersteklasser. Het team stond even op de drempel van promotie maar in een drieluik met PSV presteerden de Haagsen onder de scheidende Wassserval te wisselvallig om de stap naar de hoogste divisie te kunnen maken. Jim van Es nam het stokje oever, terwijl routiniers Linda van der Spek en Femke Tamminga stopten. 
Een degradatie volgde maar in april 2013 werd met champagne en door Sandra Thijsse gebakken cupcakes het kampioenschap in 2A gevierd. Versterkt met Iris en Anniek ruitenbeek, Amber van Veen, Ilse slingerland en Marloes Knoester (nichtje van aanvoerster Erica de Jong) werd richting eersteklasse gekoerst. Die stap volgde in 2014.
Oliebollen
In december toonden de meiden niet alleen goed met een waterpolobal overweg te kunnen. Ook bleek het collectief bedreven met pollepel, garde, gist, meel en rozijnen. De ploeg eindigde het jaar met de enorme productie van 800 oliebollen en appelbeignets. De oma van midvoor Femke Tamminga leverde het familierecept voor het met appel gevulde eindejaarsgebak en de ploeg begon smorgens tien uur in de keuken van de ouders van Simone Eijk met de voorbereidingen. Vijf uur later stonden de 50 bestellingen gereed voor bezorging. Ondertussen popelden de Haagse polovrouwen om naar de eredivisie te promoveren. In april stelden de meiden met een klinkende 8-5 revanche met PSV de vijfde plek in de eersteklasse bond veilig. Waarmee het collectief naar de hoogste divisie doorstootte. Desondanks werd het contract met coach Jim van Es niet vernieuwd. Zijn team bedankte hem voor de samenwerking en het resultaat met een slagroomtaart met foto van alle speelsters.
Noekie Klein en Joey de Beer traden als coachend duo aan. Door een wijziging van de competitieopzet werden de vrouwen samen met PSV, Arnhem en Brandenburg in april 2016 echter weer in de eersteklasse geplaatst. „In die afdeling, die uit twee poules van acht teams gaat bestaan, kan beter gewerkt worden aan de opbouw. Daarom gaat Den Haag akkoord met de voorgestelde herstructurering” meldde Frank van Leeuwen in april 2016 namens het Haagse collectief. Een maand later zwaaiden Klein en de Beer af.
Den Haag nestelde zich in oktober 2016 vervolgens onder coach Floris ter Schiphorst stevig in de middenmoot van 1B. De vrouwen namen in een beslissende partij, ook dankzij een hattrick van Amber van Veen, met 10-7 afstand van VZV. Ter Schiphorst beloonde zijn speelsters vervolgens met een high five. „Ik ben trots op jullie want iedereen zat vanavond in de goede flow. En die leidde tot dit prima resultaat” roemde hij zijn speelsters die inmiddels aan een feesttaart waren begonnen. Om vervolgens in januari 2017 het verblijf in de subtop veilig te stellen. Een jaar later eindigde de ploeg op de zesde plek van de overgangsklasse A. Dat lukte overigens zonder Amber van Veen, die vanwege haar studie farmaceutische wetenschappen een jaar voor de Zweedse topclub Järfälla Simsällskap speelde. „Gezien de beperkte selectie helemaal geen slecht resultaat” verwoordde Ter Schiphorst het sentiment binnen het team.
Vervolgens trad Jim van Es als opvolger aan en hij zag z’n ploeg versterkt met een opmerkelijk talent: Lotti Verhagen. De nieuwkomer was destijds Zwitsers jeugdinternational. De dochter van Nederlandse ouders overbrugde bijna wekelijks, meestal met haar vader als chauffeur, de 700 kilometer tussen Basel en het Hofbad, waar haar twee avondtrainingen en een wedstrijd met de Haagse eersteklassers wachtte.
Hulp
Van Es maakte zijn karwei echter niet af en maakte in 2019 de overstap naar eredivisionist ZPB. „De competitie en het bekertoernooi startten en er was geen leiding voor het team. Gelukkig sprong oud speelster Esmee Paans tijdelijk in het gat” blikt Vincent Wijsman terug. De toenmalig voorzitter van de Haagse polocombinatie benaderde vervolgens enkele voormalige ZIAN-spelers met een verzoek om hulp. Voormalig hoofdklassecoach van de ZIAN-vrouwen Arjen de Nooijer, en de goalies Leon Paul Quartel en Martin Nederlof zegden hun medewerking toe. Arjen benaderde daarop zijn broer Alan, of hij ook ‘in’ was om Den Haag uit de puree te helpen. De mannen namen om beurten succesvol de honneurs waar. Dat was zonder topkeepster Larissa Kuipers, die een aanbod van het Barcelonese ‘Mediterrani’ niet kon laten lopen. Ze werd zeer verdienstelijk door Annelies Stap vervangen. Uiteindelijk werd in mei 2020 in oud Olympiër en ZIAN-ees Anton Heiden een enthousiaste -en vaste- opvolger gevonden.
Vervolgens sloeg het noodlot toe: het coronavirus hield de wereld in zijn greep en vele sportevenementen sneuvelden. Ook het waterpolo werd keihard getroffen. De competities werden afgebroken of geherstructureerd. De vrouwen zouden daardoor bijna anderhalf jaar niet spelen. Van de nieuwe generatie speelsters maakten Nikita Toet en Ruby Molenkamp, beiden met een passie voor hairstyling en kleding, van de nood een deugd. Zij legden zich in november 2020 op de finalestrijd om de prestigieuze ‘Wella Trend Vison Award’. De meeste speelsters werden geïnstrueerd op het afnemen van Covid-test en stonden zo garant voor de verplichte wekelijkse tests van de mannen. Een voorwaarde van de KNZB voor de mannen om eredivisie te mogen spelen.
Kampioen
In maart 2021 verzuchtte Heiden: „We houden de moed erin en ik heb vernomen dat de KNZB er aan denkt om de eersteklasse met vriendschappelijke wedstrijden af te ronden. Om volgend seizoen weer serieus verder te gaan. Maar deze competitie is voorbij”. Het zou tot oktober duren voordat zijn selectie weer in actie kon komen. Doelvrouw Larissa was terug van haar Spaans avontuur en ook de Zwitserse Lotti Verhagen was weer van de partij. „De coronaonderbreking vorig jaar was voor ons allemaal een flinke klap. Natuurlijk snapten we dat de competitie onder die omstandigheden niet verder kon maar we hadden zo’n zin om weer met elkaar te kunnen spelen” merkte Larissa in de Haagsche Courant op. Vervolgens kon ‘Lars’ weer ouderwets ‘los’ in het openingsduel met ZV Haerlem. De hervatting resulteerde in mei 2022 via een 6-0 zege op het Dordtse MNC in een kampioenschap. Vanaf de openingstreffer van Irene de Vreede tot aan het laatste doelpunt van Nikita Toet dwongen de favorieten de Dordtse bezoeksters in het defensief en werden zo in het Hofbad onbereikbaar voor de concurrentie. „Een hartstikke mooi resultaat voor deze Haagse meiden. Maar omdat de smalle basis dat niet toelaat, zien we af van promotie”, stelde coach Anton Heiden, die met rechterhand Francine van Trierum-Lankhuijzen met zijn ‘meiden’ een sterk seizoen afsloot.
Die boodschap werd al eerder publiekelijk kenbaar gemaakt door vaste krachten Emilie van Zeggelaar, Irene de Vreede en Iris Ruitenbeek. De routiniers zijn niet alleen betrouwbare steunpilaren voor het eerste maar maken ook deel uit van het bestuur van Waterpolo Den Haag. „We wilden iets extra’s voor het polo doen en Waterpolo Den Haag is een prima concept”, vindt Iris. „Het collectief bestaat uit de clubs HZZIAN, CWP, DSZ en ZCR en DES levert een zijdelingse bijdrage. Ondanks de cultuurverschillen tussen de verenigingen verloopt de samenwerking steeds beter. Je ziet talenten doorstromen en we spelen met vier heren, twee dames en twee jeugdploegen. Die basis moet eigenlijk breder zijn maar daarvoor ontbreekt financiële ruimte. We missen een stevige sponsor, terwijl de badhuren de pan uit rijzen”, lichtte voorzitter Iris Ruitenbeek toe. Ploeggenote Amber van Veen steunt haar club op een eigen wijze. De onmisbare linkshandige schutter is actief in de jeugdcommissie en steeds beschikbaar als invaller van de instructiestaf. Daarmee leveren deze vrouwen, samen met vele andere vrijwilligers, op eigen wijze een substantiële bijdrage aan de continuïteit van poloënd HZZIAN en Waterpolo Den Haag.
De mannen door de jaren heen, 111 jarig Jubileum
Waterpolo wederopbouw
„Pa, je moet niet schrikken. Maar ik wil je even laten weten dat de poloploeg van HZZIAN niet meer bestaat.” Met dat telefoontje, dat ik kreeg toen ik van een reis terugkwam, stelde zoon Mels mij in mei 2011 op de hoogte van het uiteenvallen van heren 1. Ik kon het niet geloven. De vriendenploeg die in 2005 en 2006 nog Europacup speelde en twee keer voor de polobeker opging bestond niet meer? En dat in het jaar van het 100-jarige jubileum van de vereniging? Na de laatste competitiewedstrijd lieten de mannen coach Ton Pouw weten onder de huidige condities niet verder te willen spelen. De ergste nachtmerrie van bestuur en waterpolocommissie van Haegheborgh HZZIAN werd daarmee realiteit. Het ‘Zwitserlevengevoel’ was er volgens toenmalig teammanager Hans Metz (die, veel te jong, in april 2015 overleed) al een tijdje uit en de ploeg vocht tegen degradatie. Drie basisspelers, stopten, vier tekenden bij een andere club en enkele jeugdtalenten vertrokken ook naar elders.
Drama
„Dit is een drama voor onze vereniging en een inktzwarte dag voor het Haagse mannenpolo” somberde toenmalig voorzitter Pjer Wijsman. Nog hij, nog Ton Pouw of de ingeschakelde oud-coaches Van der Harst en Pronk bleken in staat om de scherven te lijmen. Dus nooit meer de cafétruck van Patrick Hulsman in de laatste minuut van de wedstrijd. En fini het vriendenteam dat altijd speelde om te winnen en nooit om niet te verliezen. Het gevolg was dat HZZIAN, met Sven Tamminga als enig overgebleven ex-hoofdklasser naar de derdeklasse werd teruggezet. Sporttragiek in optima forma.
Robert Verbeek nam vervolgens de coaching van een gemixt team op zich, dat werd aangevuld met enkele jeugdspelers. „Vijf Fristi en zes bier” kopte de Haagsche Courant na de eerste overwinning in het Zuiderparkbad, waarmee de mêlee van jong en oud treffend werd geduid.
Eerder schetste voormalig herencoach Ron van der Harst een samenwerkingsmodel dat het Haagse polo weer op de kaart moest zetten: het zou uiteindelijk leiden tot ‘Waterpolo Den Haag’. Nadat doelman Martin Nederlof weer onder de lat plaatsnam organiseerde Mark van Engelen een Haaglandencompetitie tussen derdeklassers. Bob van Ooijen zorgde voor sponsorgeld. Van Engelen zag zijn initiatief als een mogelijke opmaat naar verdere Haagse samenwerking. Dat leidde in september 2012 inderdaad tot de ‘Startgemeenschap Haaglanden’. De inmiddels gepromoveerde ploeg kwam in de tweedeklasse uit met een team van spelers uit HZZIAN, ZDHC en DSZ. Leon Paul Quartel, die na een kort uitstapje naar MNC Dordrecht naar Den Haag terugkeerde, trad als coach op. Hij, Van Engelen, Van der Harst, Arjan Boer (DSZ) en Eric Thijssen (ZDHC) vonden elkaar vervolgens in een constructieve visie op Haagse samenwerking.
ManMeer!Cup 
Toen Michael Bach en Serge Wennen in augustus 2013 van De Zijl naar Den Haag terugkeerden en Mark van Engelen de coaching op zich nam ging het crescendo met de mannen van SG Waterpolo Den Haag. De degradatiezone werd verlaten en in april volgde een unieke stunt: Den Haag -inmiddels tweedeklasser- won dankzij een 13-5 (!) zege op eersteklasser DZR’62 de prestigieuze ManMeer!Cup.
Na de herkomst in juni 2015 van Mike van Duinen landde ook Koen Heiden weer op het oude Haagse nest. Alwaar ze zich herenigden met Chris Grünewald, Tom van Nieuw Amerongen, Emil Derwig, Sven Tamminga, Bach en Wennen. Toen Daan Heiden en Coen Berendse zich een jaar later bij de ‘Ooievaars’ voegden ging het vlot richting eersteklasse. Later, inmiddels in de race om een plek in de eredivisie stuitten de Hagenaars in mei 2019 nog met 8-8 en 12-9 verlies op BZC Borculo.
In dat jaar voegden ook vier mannen met een buitenlandse achtergrond zich bij de Haagse selectie: Joao Seisax, Laszlo Farago, Pietro Zappala en Leonardo Caranti. Nadat in mei 2020 doelman Joris Geurts van MNC Dordrecht naar Den Haag overstapte kreeg de verdediging een stevige impuls en werd de Haagse selectie in de breedte nóg sterker. Vervolgens promoveerde Den Haag in 2020 zonder feestje naar de eredivisie. Want vanwege Corona werd de competitie in maart stopgezet. „Dankzij onze tweede plaats in de eersteklasse kwamen we in aanmerking voor directe promotie. De spelers konden, na deze verrassende wending, helaas niet meer dan onderling bellen en appen om dat bijzondere feit te delen. Laat staan dat er een feestje gevierd kon worden” meldde Mark van Engelen.
Na een volgende Corona-onderbreking in oktober 2020 kwam het eerste in januari 2021 weer in actie met een gewonnen bekerduel met SVH. Wekelijks werden de mannen door de speciaal daartoe geïnstrueerde vrouwen (die wegens Corona bijna twee jaar niet speelden) op Corona getest. De besmettingen vielen lange tijd mee, maar in januari 2022 was het raak: een half team besmet, afgelaste wedstrijden en een verstoorde competitie. Nadat de Hagenaars een knappe 10-9 zege op ZPB boekten, volgde in februari een daverende stunt: een 10-9 overwinning op titelkandidaat AZC. En dat nog wel in het Alphense AquaRijnbad. Met deze, overigens dik verdiende, zege lieten Van Engelen en zijn mannen zien volledig eredivisiewaardig te zijn.
Eersteklasse
Ondanks de bescheiden financiële middelen toonde het eerste van Waterpolo Den Haag zich tot een weerbare eredivisionist te hebben ontwikkeld. Het seizoen zou echter een andere richting opgaan. De hoofdmacht van het Haags polocollectief speelt het seizoen 2022-23 namelijk in de eersteklasse. Het bestuur besloot noodgedwongen om af te zien van promotie-degradatiewedstrijden en vrijwillig afscheid van de eredivisie te nemen „Ik begrijp het wel maar toch is het jammer dat er op deze manier een vroegtijdig einde aan de competitie komt. Onze concurrent BZC nam eenzelfde beslissing waardoor wij uiteindelijk op de twaalfde plaats eindigen. Dat geeft ons recht op nacompetitie maar die spelen we dus niet” lichtte Mark van Engelen toe.
De zeer gewaardeerde en succesvolle coach, die aan zijn tiende en laatste seizoen bij de ‘Ooievaars’ bezig was, informeerde het bestuur in 2021 over zijn beslissing om te stoppen. „Het was echter niet meteen gelukt om tijdig een opvolger te vinden. Heel jammer, want anders hadden we wellicht op zoek kunnen gaan naar vervangers voor Koen en Daan Heiden, Coen Berendse, Bart Turk en Twan de Kadt. Die jongens willen het na twee heftige seizoenen rustiger aan doen” stelde Van Engelen eind seizoen 2021-22. „Er staan onvoldoende opvolgers klaar, waardoor de basis te smal wordt om op eredivisieniveau door te kunnen gaan. Doe je dat wel dan heb je weinig in te brengen. Beter is het om weer te bouwen aan een eredivisiewaardig team, want dat is en blijft onze ambitie” legde bestuurder Marco Reef uit.
Inmiddels werd Ton Pouw bereid gevonden om de leiding van de eersteklasser op zich te nemen. De Maarssenaar kwam graag terug naar Den Haag, waar hij ondanks de teleurstelling uit 2010 toch wel weer graag aan de slag wilde. En zijn kernspelers van de voormalige hoofdklassser HZZIAN? Die hervonden elkaar in het Haagse vierde team, dat -onaantastbaar- het ene na het andere kampioenschap in de wacht sleept.
Corona gijzelt Haagse waterpoloërs
Corona had het waterpolo, en vooral eredivisionist Den Haag, stevig in zijn greep. Ruim een half team besmet, afgelaste wedstrijden en een verstoord competitierooster tot gevolg. „Negen man tegelijk in quarantaine, een heel vervelende situatie die we gelukkig nog niet eerder meemaakten” reageert Mark van Engelen. De coach bleef tot toen zelf buiten de gevarenzone. „Evenals de jongens doe ik dagelijks een sneltest. Dat leverde ons vorige week negen besmettingen op. Waar dat plotseling vandaan komt is gissen. Wanneer het virus tijdens een training zou zijn overgebracht moest het hele team besmet zijn, zou je denken. Maar dat is dus niet zo.” Eén van de weinige spelers die ongedeerd bleef is Jeroen Ruigrok. „Ik ben gelukkig niet geïnfecteerd en ik weet niet hoe dat kan. Corona ging hard in mijn omgeving maar tot nu toe bleef ik wonderwel gevrijwaard van besmetting” stelt de 26-jarige inwoner van Pijnacker enigszins verbaasd vast.
Als locatiecoördinator van buitenschoolse opvang BLOS Kinderopvang in Wateringen wordt de vaste kracht bij de ‘Ooievaars’ via werk met talloze infecties geconfronteerd. „Een aantal groepen is de afgelopen periode uitgevallen en van de tien man leiding zijn er nu vier in quarantaine. Dat maakt het werk momenteel bijzonder uitdagend” weet hij. Ruigrok, ook jeugdtrainer bij het Haags polocollectief, onderhoudt via de socialmedia contact met zijn getroffen ploeggenoten. „Het gaat naar omstandigheden goed met ze. Den Haag is een hecht team dat wil trainen én spelen. En daar zit nu flink de klad in. Hopelijk is alles snel achter de rug en kunnen we er weer tegenaan. Maar wat dit allemaal voor impact op het team en de competitie heeft is afwachten.” Onzeker is hoe het verder met het eredivisieschema zal gaan. Ruigrok: „Alleen al bij ons vielen inmiddels drie wedstrijden uit en wie weet wat het polo nog meer te wachten staat. Die geschrapte duels zullen ergens in het schema gepropt moeten worden en er wordt nu al geopperd het bekertoernooi te skippen. Of de competitie gaat langer duren, dat kan ook. Dit is het derde seizoen op rij dat niet volgens schema verloopt. Een bizarre situatie.”
Scheidend coach Mark van Engelen: „Ik geloof dat ik het wel leuk heb gedaan”
Scheidend coach Mark van Engelen: „Ik geloof dat ik het wel leuk heb gedaan” Bescheiden financiële middelen en beperkte faciliteiten. Desondanks groeide het Haags polocollectief onder leiding van Mark van Engelen met sappelen, inventiviteit en doorzettingsvermogen van tweedeklasser naar eredivisionist. „Maar nu is het tijd voor een opvolger” vindt de succesvolle coach.
„Had je mij twintig jaar terug gevraagd of ik ooit coach van Den Haag zou worden, had ik je voor gek verklaard” bekent de 49-jarige Van Engelen. „Den Haag stond bekend als een keiharde ploeg. Een mentaliteit die mij toen niet beviel.” Nadat het hoofdklasseteam in 2011 uit elkaar viel, degradeerde Den Haag naar de derdeklasse. „In 2012 werd ik gevraagd of ik de coaching van het eerste, inmiddels tweedeklasser, op mij wilde nemen” blikt Van Engelen terug. De afgestudeerd planoloog en contractmanager bij het Rijksvastgoedbedrijf nam de verantwoordelijkheid en ging energiek aan de slag. „Twee jaar later wonnen we de Man Meer-beker waarna promotie naar de eersteklasse volgde” stelt hij met voldoening vast. Uiteindelijk maakte het Haagse collectief twee jaar geleden zijn rentree op het hoogste niveau.
„Den Haag wilde van recreatief naar serieus polo doorschakelen en dat leverde een bijzonder avontuurlijke route op. Ondanks de verre van ideale omstandigheden is het doel bereikt. Door vechtlust en de wil om er samen iets van te maken staan we nu waar we staan” vindt Van Engelen. Hij vraagt veel van zijn spelers. „Vond je het leuk, heb je geleerd en ben je moe?" zijn standaardvragen na de training. „De selectie en nieuwkomers moeten gemotiveerd zijn. De jongens moeten elkaar niet bekritiseren en frustraties afreageren op de scheids of het publiek. Daarvoor moeten ze bij mij zijn.” Vanuit een positieve grondhouding vraagt Van engelen veel van zijn spelers, maar investeert zelf ook in cursussen en versterken van de sociale structuur. „Eerlijkheid, openheid en duidelijke verwachtingen zijn de sleutelwoorden bij Den Haag. Ik benadruk wat er goed gaat en stel dat spelers vooral naar zichzelf moeten kijken: wat had ik anders of beter kunnen doen?”
Waar die collectieve mindset toe kan leiden ervaarde lijstaanvoerder AZC op zaterdag 12 februari werd de ultieme stunt uitgehaald: uit met 10-9 winnen van koploper AZC! Underdog Den Haag deelde de titelkandidaat in Alphen met een 10-9 winst een stevige tik uit. Gebundelde wilskracht versus plichtmatigheid. Tot nu het hoogtepunt met dit team” glundert Van Engelen. „Alles klopte en door teamgeest, doorzettingsvermogen en uitnutten van individuele kwaliteit steeg de ploeg boven zichzelf uit. Ik concludeerde dat ik het toch niet heel slecht heb gedaan, het afgelopen decennium.” Eind seizoen is het echter welletjes. „Mijn vrouw Imke en kinderen Chris en Margo leven mee maar zien mij vier keer per week naar een zwembad vertrekken. Ik rij graag paard en squash, daar krijg ik straks meer tijd voor. Wellicht dat ik nog een balletje in het vijfde ga gooien. Tegen die tijd hoop ik wel dat dat de Haagse verenigingen de krachten hebben gebundeld. Bestuurlijke capaciteit, badwater en middelen zijn nu te versnipperd. Alleen samen kun je de toekomst van Haags toppolo veilig stellen.”
Bron: AD/HC-15-2-2022/Jos Praat
Foto: Frank van Leeuwen
Haagse Polovrouwen koersen richting titel
Gejuich en blije gezichten bij de vrouwen van Waterpolo Den Haag, zaterdagavond in het Hofbad. “We staan los bovenaan” concludeerden de eersteklassers na de 9-5 winst op ZVVS.
Terwijl de opvolger van storm Eunice de ruiten van het Hofbad teisterde, bereidde de Haagse selectie zich relaxed voor op het treffen met de Vlaardingse bezoekers. Oordopjes in en de warming-up afwerken. Alleen Anton Heiden toonde zich bezorgd. Wegens gemis van enkele vaste krachten stelde hij samen met assistent Francine van Trierum-Lankhuijzen een gewijzigd strijdplan op. „Lottie Verhagen in het Servische Beograd met het Zwitsers nationale team voor een EK-kwalificatie. Routinier Emilie van Zeggelaar is net een dag Coronavrij en Irene de Vreede heeft een pijnlijke schouder. Nikita Toet kneusde vorig weekend tijdens de verloren kwartfinale van het bekertoernooi enkele ribben en Iris Ruitenbeek is herstellende van een recente schouderoperatie” somde Heiden op. „We zijn dus kwetsbaar tegen deze tegenstander, waarvan de uitwedstrijd met een nipte 9-8 werd gewonnen. wel krijgen daardoor nu vier meiden uit het tweede de kans om zich te laten zien”, stelde de coach.
Dankzij de overtuigende routiniers en de verdienstelijk spelende invalsters bleken de zorgen tevergeefs. Nota bene de niet fitte De Vreede zorgde na vier minuten voor de openingstreffer. “Het duurde te lang voordat we scoorden, dus er moest er eentje in. En snel ook, anders zouden we te ver terugzakken”, wist ze. Doordat Sytske van der Laan en Van Zeggelaar het voorbeeld volgden werd een 3-0 marge gecreëerd. Een uiteindelijk onoverbrugbare voorsprong, zo bleek. De Ooievaars schakelden soepel tussen mandekking en zoneverdediging. Danielle de Bruin, goed voor 17 competitietreffers werd door onder meer Amber van Veen in toom gehouden. En wanneer de beste speelster van het gouden oranjeteam van de Spelen in Peking 2008 al eens doorbrak, dan was daar altijd nog Larissa Kuijpers. De Haagse goalie stopte zelfs een strafworp van De Bruijn.
„Dit resultaat toont dat we redelijk door die waardeloze coronaperiode zijn gekomen. Hiermee gaan we dus richting de titel. Dat kampioenschap geeft recht op promotie maar het lijkt ons beter om, mocht het zover komen, eersteklasser te blijven” stelde Heiden, die graag voor een volgend seizoen bij Den Haag tekent. Emilie van Zeggelaar is het met haar coach eens. „Onze basis is te smal voor de hoofdklasse. Daar zijn de verschillen te groot en we zullen daar weinig potten kunnen breken”, vindt ze. De 27-jarige accountmanager bij een ICT-bedrijf maakte samen met Irene de Vreede en Iris Ruitenbeek deel uit van het bestuur van het in 2012 opgerichte Haagse polocollectief. Het drietal deed bij HZZIAN hoofdklasse-ervaring op en vond zich in de doelstelling van het in 2012 opgerichte collectief om het Haagse polo op een hoger niveau te brengen.
„We wilden iets extra’s voor het polo doen en Waterpolo Den Haag is een prima concept”, vindt voorzitter Ruitenbeek. „Het collectief bestaat uit de clubs HZZIAN, CWP, DSZ en ZCR en DES levert een zijdelingse bijdrage. Ondanks de cultuurverschillen tussen de verenigingen verloopt de samenwerking steeds beter. Je ziet talenten doorstromen en we spelen met vier heren, twee dames en twee jeugdploegen. Die basis moet eigenlijk breder zijn maar daarvoor ontbreekt financiële ruimte. We missen een stevige sponsor, terwijl de badhuren de pan uit rijzen”, licht de 28-jarige jeugdbeschermer toe. Dat ze slechts kon toezien hoe haar ploeggenoten ZVVS afschudden was geen pretje. „De ploeg draaide lekker en zonder zenuwen.” De enige stress zaterdagavond leverde het fotomoment van de drie bestuurders op. Snel wat make-up aanbrengen om lacherig te poseren. Emilie: “We lijken de Charlie’s Angels wel.”
Foto-onderschrift: Van links naar rechts: Emilie van Zeggelaar, Irene de Vreede en Iris Ruitenbeek. De bestuurders van Waterpolo Den Haag speelde ook in het eerste team
Bron: AD/HC-21-2-20
Afscheid met play-offs
Lees hier het artikel in het AD van onze Haagse helden
RWPS Den Haag
Trainers RegionaleWaterPoloSchool(RWPS) Den Haag. Zij geven de meisjes en jongens onder de 11 en onder de 13 jaar training op de woensdagmiddag en op de vrijdagavond aan de hand van de leerlijn van de KNZB - Super Coach Online.
De trainingsprogramma’s zijn voor de E, D- en C-jeugd. De focus ligt met name op de sporters E en D. (talentherkenning).
De meisjes en jongens in de leeftijdscategorie onder de 11, 13 en onder de 15 jaar kunnen dus gebruik maken van de programma’s.
Deelname aan de trainingen staat open voor alle sporters die lid zijn van een vereniging.
VLNR: Bryan Steenwijk(Oud jeugdspeler H.Z. Zian), Jeroen Ruigrok(Speler/coach en lid Jeugdcommissie H.Z. Zian), Annelies Stap(Speelster, lid jeugdcommissie en -Bestuur), Peter Bergenhenegouwen(Speler/Coach H.Z.Zian).
