De mannen door de jaren heen, 111 jarig Jubileum

Waterpolo wederopbouw
„Pa, je moet niet schrikken. Maar ik wil je even laten weten dat de poloploeg van HZZIAN niet meer bestaat.” Met dat telefoontje, dat ik kreeg toen ik van een reis terugkwam, stelde zoon Mels mij in mei 2011 op de hoogte van het uiteenvallen van heren 1. Ik kon het niet geloven. De vriendenploeg die in 2005 en 2006 nog Europacup speelde en twee keer voor de polobeker opging bestond niet meer? En dat in het jaar van het 100-jarige jubileum van de vereniging? Na de laatste competitiewedstrijd lieten de mannen coach Ton Pouw weten onder de huidige condities niet verder te willen spelen. De ergste nachtmerrie van bestuur en waterpolocommissie van Haegheborgh HZZIAN werd daarmee realiteit. Het ‘Zwitserlevengevoel’ was er volgens toenmalig teammanager Hans Metz (die, veel te jong, in april 2015 overleed) al een tijdje uit en de ploeg vocht tegen degradatie. Drie basisspelers, stopten, vier tekenden bij een andere club en enkele jeugdtalenten vertrokken ook naar elders.

Drama
„Dit is een drama voor onze vereniging en een inktzwarte dag voor het Haagse mannenpolo” somberde toenmalig voorzitter Pjer Wijsman. Nog hij, nog Ton Pouw of de ingeschakelde oud-coaches Van der Harst en Pronk bleken in staat om de scherven te lijmen. Dus nooit meer de cafétruck van Patrick Hulsman in de laatste minuut van de wedstrijd. En fini het vriendenteam dat altijd speelde om te winnen en nooit om niet te verliezen. Het gevolg was dat HZZIAN, met Sven Tamminga als enig overgebleven ex-hoofdklasser naar de derdeklasse werd teruggezet. Sporttragiek in optima forma.

Robert Verbeek nam vervolgens de coaching van een gemixt team op zich, dat werd aangevuld met enkele jeugdspelers. „Vijf Fristi en zes bier” kopte de Haagsche Courant na de eerste overwinning in het Zuiderparkbad, waarmee de mêlee van jong en oud treffend werd geduid.

Eerder schetste voormalig herencoach Ron van der Harst een samenwerkingsmodel dat het Haagse polo weer op de kaart moest zetten: het zou uiteindelijk leiden tot ‘Waterpolo Den Haag’. Nadat doelman Martin Nederlof weer onder de lat plaatsnam organiseerde Mark van Engelen een Haaglandencompetitie tussen derdeklassers. Bob van Ooijen zorgde voor sponsorgeld. Van Engelen zag zijn initiatief als een mogelijke opmaat naar verdere Haagse samenwerking. Dat leidde in september 2012 inderdaad tot de ‘Startgemeenschap Haaglanden’. De inmiddels gepromoveerde ploeg kwam in de tweedeklasse uit met een team van spelers uit HZZIAN, ZDHC en DSZ. Leon Paul Quartel, die na een kort uitstapje naar MNC Dordrecht naar Den Haag terugkeerde, trad als coach op. Hij, Van Engelen, Van der Harst, Arjan Boer (DSZ) en Eric Thijssen (ZDHC) vonden elkaar vervolgens in een constructieve visie op Haagse samenwerking.  

ManMeer!Cup

Toen Michael Bach en Serge Wennen in augustus 2013 van De Zijl naar Den Haag terugkeerden en Mark van Engelen de coaching op zich nam ging het crescendo met de mannen van SG Waterpolo Den Haag. De degradatiezone werd verlaten en in april volgde een unieke stunt: Den Haag -inmiddels tweedeklasser- won dankzij een 13-5 (!) zege op eersteklasser DZR’62 de prestigieuze ManMeer!Cup.

Na de herkomst in juni 2015 van Mike van Duinen landde ook Koen Heiden weer op het oude Haagse nest. Alwaar ze zich herenigden met Chris Grünewald, Tom van Nieuw Amerongen, Emil Derwig, Sven Tamminga, Bach en Wennen. Toen Daan Heiden en Coen Berendse zich een jaar later bij de ‘Ooievaars’ voegden ging het vlot richting eersteklasse. Later, inmiddels in de race om een plek in de eredivisie stuitten de Hagenaars in mei 2019 nog met 8-8 en 12-9 verlies op BZC Borculo.

In dat jaar voegden ook vier mannen met een buitenlandse achtergrond zich bij de Haagse selectie: Joao Seisax, Laszlo Farago, Pietro Zappala en Leonardo Caranti. Nadat in mei 2020 doelman Joris Geurts van MNC Dordrecht naar Den Haag overstapte kreeg de verdediging een stevige impuls en werd de Haagse selectie in de breedte nóg sterker. Vervolgens promoveerde Den Haag in 2020 zonder feestje naar de eredivisie. Want vanwege Corona werd de competitie in maart stopgezet. „Dankzij onze tweede plaats in de eersteklasse kwamen we in aanmerking voor directe promotie. De spelers konden, na deze verrassende wending, helaas niet meer dan onderling bellen en appen om dat bijzondere feit te delen. Laat staan dat er een feestje gevierd kon worden” meldde Mark van Engelen.  

Na een volgende Corona-onderbreking in oktober 2020 kwam het eerste in januari 2021 weer in actie met een gewonnen bekerduel met SVH. Wekelijks werden de mannen door de speciaal daartoe geïnstrueerde vrouwen (die wegens Corona bijna twee jaar niet speelden) op Corona getest. De besmettingen vielen lange tijd mee, maar in januari 2022 was het raak: een half team besmet, afgelaste wedstrijden en een verstoorde competitie. Nadat de Hagenaars een knappe 10-9 zege op ZPB boekten, volgde in februari een daverende stunt: een 10-9 overwinning op titelkandidaat AZC. En dat nog wel in het Alphense AquaRijnbad. Met deze, overigens dik verdiende, zege lieten Van Engelen en zijn mannen zien volledig eredivisiewaardig te zijn.  

Eersteklasse
Ondanks de bescheiden financiële middelen toonde het eerste van Waterpolo Den Haag zich tot een weerbare eredivisionist te hebben ontwikkeld. Het seizoen zou echter een andere richting opgaan. De hoofdmacht van het Haags polocollectief speelt het seizoen 2022-23 namelijk in de eersteklasse. Het bestuur besloot noodgedwongen om af te zien van promotie-degradatiewedstrijden en vrijwillig afscheid van de eredivisie te nemen „Ik begrijp het wel maar toch is het jammer dat er op deze manier een vroegtijdig einde aan de competitie komt. Onze concurrent BZC nam eenzelfde beslissing waardoor wij uiteindelijk op de twaalfde plaats eindigen. Dat geeft ons recht op nacompetitie maar die spelen we dus niet” lichtte Mark van Engelen toe.  

De zeer gewaardeerde en succesvolle coach, die aan zijn tiende en laatste seizoen bij de ‘Ooievaars’ bezig was, informeerde het bestuur in 2021 over zijn beslissing om te stoppen. „Het was echter niet meteen gelukt om tijdig een opvolger te vinden. Heel jammer, want anders hadden we wellicht op zoek kunnen gaan naar vervangers voor Koen en Daan Heiden, Coen Berendse, Bart Turk en Twan de Kadt. Die jongens willen het na twee heftige seizoenen rustiger aan doen” stelde Van Engelen eind seizoen 2021-22. „Er staan onvoldoende opvolgers klaar, waardoor de basis te smal wordt om op eredivisieniveau door te kunnen gaan. Doe je dat wel dan heb je weinig in te brengen. Beter is het om weer te bouwen aan een eredivisiewaardig team, want dat is en blijft onze ambitie” legde bestuurder Marco Reef uit.

Inmiddels werd Ton Pouw bereid gevonden om de leiding van de eersteklasser op zich te nemen. De Maarssenaar kwam graag terug naar Den Haag, waar hij ondanks de teleurstelling uit 2010 toch wel weer graag aan de slag wilde. En zijn kernspelers van de voormalige hoofdklassser HZZIAN? Die hervonden elkaar in het Haagse vierde team, dat -onaantastbaar- het ene na het andere kampioenschap in de wacht sleept.